De Bilem Şiiri - Aynur Acar

Gel yanaş
Hadi kapattım gözlerimi
Bu sefer atışlar serbest
Oldurmaya yorulduk mu ne
Artık yok nazlanmaların tadı

O vakitler küçüktüm
Olmayınca istediğim
Banane banane der...
Küserdim
Annem olduruverirdi
Düşünüyorum da
Ne güzelmiş nazlanmak ne güzel
Kim çekecek nazımı şimdi
De bilem
Sen mi

Yeşiline özlem dolu adımlar
Küsmüş her bir varışa
Küsmüş her bir sokağa
Küsmüş kapılara
Küsmüş paslı kilitlere

Hüpletti sanırsın
Bütün soluğumu soluğun
Nefesim nefesine
Göz sana düşmüş
Kim çekecek nazımı şimdi
De bilem
Sen mi

Çiçek koksun
Çilek koksun mevsimidir
Tan koksun
Ten koksun
Sen koksun zamanıdır

Bakmayın bana böyleyim
Öyleyim işte

Ne zaman denizi maviyi görsem
Bilsem de yok
Biliyorum olsun o da yüzecek
Kimi tutacak batan kollarından
Sanmışım hep beni çekip alacak
Kim çekecek nazımı şimdi
De bilem
Sen mi

Demeyin... hiç bir şey bilmiyorum
Biliyorsunuz... Bildik
Gülün borçlu kalmadığını
Batıracağı dikeniyle
Parmak sallatacağını

Öyle ki
Damakta yaşatmıyor tadı
Parmağın kanı dili susatıyor

Olur da bir gün
Olur ya
Karşılaşırsak
Kiraz yanaklarım soğumadan
Kızılın haresi veda etmeden
Kuruyup çatlamadan ayazlarda
Ay'ın nuru kül olmadan
Söyle
O vakit söyle

Kim çekecek nazımı
De bilem
Sen mi