De hele Şiiri - My Poem Halil Köse

La ben seni bilmezmiyim
Kör sandın sen beni belli ki..!
Boş teneke gibisin dinlermiyim

Doğunca kara toprağa belemişler
Ekmeği yerden alırken
Garibin kalbini yere düşürme demişler
Çarpmayı, bölmeyi bilmeyiz
Doğduk doğalı hep eksideyiz..

Usandım gardaşım usandım
Tükürdüğü eli tutanlardan..
Verdiği sözü unutanlardan...
Her gün bir yalandan
Usansım gardaşım usandım

Dün övdüğüne bugün sövenlerden..
Kendini alim mazlumu zalim sananlardan..
Usandım gardaşım usandım..

Diyorlar ki arabeks şiirler yazıyorsun..
Dinleyenin yüreğine yük oluyorsun
La de hele gül bahcesinde mi dolaştım.
Dışarı çıktığım da
Birbirine saygı gösteren insanlarla mı karşılaştım..
Arsızı, hırsızı tutan duvarları yıkıp,
Bu kadar marda'yı ortalığa ben mi bıraktım

De hele..
Bir mazlumun göz yaşı düşse toprağa
Yıkılsa bedeni el uzatsa sana
O mağrur başın eğilip bakar mı ona

La ben seni bilmezmiyim
Bu riyakâr halini niye seveyim
Bırak yüksek perdeden belagatlı sözleri
Çek üzerimden hınzır bakışlı o gözleri

La ben seni bilmezmiyim
Yezidin değirmeninden bir parça ekmek alıp,
Kötülük tasın da ki aşına katık yapıp
Masum bir canın kanına bandırdığını bilmezmiyim

La ben seni bilmezmiyim
Çakal yuvasın da beslenip aslan gibi kükrersin
Tilkiye koyun, kurda kuzusun