De Bana Şiiri - İbrahim Ünlü

de bana koltuk altları kokuyor bu şehrin
yıkayayım bu pis şehri gözyaşlarımla
aşk üreten termik santraller kurayım
yalanımdaki bu jest yeter bu şehre
vallahi bir tıklama ile imana gelir
tertemiz olur bu şehir
termik santaraller aşk üretir...

de bana konuşmuyor aynalar güzelliğimle
vallahi kırarım bütün aynaları
tuz buz olur atomuna kadar her cam
ve de su....
tarifsiz güzelliğini tarife ne hacet!
belli ki uçurumdur kaşlarının arası.
belli ki ışığın rabıtasını yapan
seni bana yaşatan bu kokak şehrin
termik sokak çıkmazları...

de bana hangi şiir beni anlatır?
vallahi avuçlarımla alırım sözcüklerin canlarını
yakarım bütün harfleri
-A harfi hariç-
vururum yüreği sustalı şairleri
avuntusuz bir ot gibi
toprağı tepeleyen
lakin yatakta kontes gibi sereserpeleşen
aşkın timleri ve harekatı...
hiçbir şiirin seni anlatmaması için
ben şahsen kendime
gizli bir suikast düzenlerim

de bana sabaha utanacağız çıplaklığımızdan
de bana seni seviyorum gibi laflar
seni seviyorum gibi latifeler yap
kulaklarımı sağır edene kadar dediklerin
bir şey de bana birşeyler de!
küllenmiş sevgilim!