Ddiyerek Şiiri - İsmail Hakkı Gülbahar

DİYEREK

Dikeni okşadım gül niyetiyle
Zamanla koklanır, batmaz diyerek
Yılana yakşaltım dal niyetiyle
Vicdana gelir de sokmaz diyerek

Demek ki safmışım,hep öyle baktım
0 yüzden sürekli kendimi yaktım
Güvendiğim için içimi döktüm
Bu kalemim beni,satmaz diyerek

Fiyakalıydı ya hayata kandım
Sahte cilasını,hep gerçek sandım
Zaman gelip geçti artık usandım
O benden usanıp, kopmaz diyerek

Yorulmuştum, perişandım,bitaptım
Yoksa ben mi,bu hayatı abarttım
Gariban yaşamı baştacı yaptım
Belki daha fazla yakmaz diyerek

Çileli hayata, kötü demedim
Ezildim,üzüldüm ödün vermedim
Sitem ettim ama asla yermedim
Sürekli tepeden bakmaz diyerek

Elbette beşerdim yanıldım,şaştım
Üç adım attıysam birinde düştüm
Dertlerimi göz yaşımla paylaştım
Damlası beyhude akmaz diyerek

Neden anlaşılmaz İsmail derdim
Kimseleri değil kendimi yerdim
Beyhude yaşama ömrümü verdim
Belki hayat benden bıkmaz diyerek
İhg.08.11.2023-Ankara