Ne güzel geçiyordu en deli yıllarım.
Hayat pembe gün pembe aşk pembeydi bana
Doğan güne doğru koşardı ayaklarım
Mutluluk şerbeti içerdim kana kana
Sahilde kıyıya vuran coşkun dalgada
Benliğimdeki hüzünler parçalanırdı
Açıklarda balığa çıkmış her tayfada
Aslında benden gitmiş hüzün toplanırdı
o zaman en babacan sırdaşım geceydi
Çiseleyen yağmur okşardı saçlarımı
Hayatım kah gökte kah kaldırımlardaydı
Gösterirlerdi acıyan herbir yanımı
Ben o zaman görürdüm eğriyi doğruyu
Muhammet GünayKayıt Tarihi : 25.7.2009 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2009 yılının yedinci ayında en son düzenlediğim ve unuttuğum bir şiir. devamını getiremeyeceğim için şimdi bu haliyle yayımlıyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!