Dayıoğlu Yusuf'a Şiiri - Eşref Boyraz

Çoluk çocukla, beraber Almanya'dalar
Vatan sevgisi, toprak hasretiyle, yanar
Özlemidir, köyündeki, bahçe ve bağlar
Temelli dönmeye, daha veremedi, karar

İnsanları sever, kalp kırmaktan, korkar
Düşgün ve çaresiz olanlara, hep ağlar
Elinden geldiğince, yardımlarını yapar
Milliyetçi'dir, çevresini, gözetir kollar

Küçüğüyle küçükleşir, büyüklerini sayar
Gönlünde, Allah sevgisi, eksilmez artar
Olmaz kalbinde, bir kötülük, ihlası var
Hacıdır kendisi, ibadetlerini hep yapar

Köyüne, yerleşmek gibi, hayalleri var
Çocukların geleceği, elini kolunu, bağlar
Hala oğlu, Eşrefle, çocukken arkadaşlar
Dayım, Ali İbrahim oğlu, Yusuf Orbay