Dayıoğlu Şiiri - Mesut Kaplan

Yalan mı yanlış mı
Bilmiyorum kalmış mı
Unutup eski günleri
Yenisine dalmış mı

Dayıoğlu be, bu sen misin
Bayağı değişmişsin
Hayatın azgın dalgaları yıpratmış seni
Gel şöyle, dertleşelim seninle
Yok yok ayak üstü olmaz
Otur şuraya da
Bir merhem bul bu yaraya

Dayıoğlu be,
Kendimi kandırmışım
Unuturum diye yalan söylemişim
Unutmak diye bir şey yokmuş aslında
Unuturum demek dilin cilvesiymiş

Dayıoğlu be
Kaç yıl oldu onu görmeyeli
Ne daha iki gün mü, yanlışın var herhalde
Ya da kafa buluyorsun benimle

Düşünsene dayıoğlu hiç iki günde
Bu gözlerin nuru söner mi
Bu saçlar ağarır mı
İnsaf be dayıoğlu, insaf
Hiç iki günde bu ruh biçare bedenden bıkar mı

Sen hiç sevmemişsin be dayıoğlu
Anlatamıyorum sana derdimi
Bana bakışlarından belli

Dayıoğlu be
Bir bak dayıoğlun ne hallere düşmüş
Gözlerinin altı kararmış
Sevgisi taze, bedeniyse sararmış
Saçları kar gibi tel tel ağarmış

Konuş, bir şeyler söyle
Onsuz ne haldeyim görmüyor musun
Kötüydü, düşkündü, yaramazdı de bir teselli ver
Her şey kabulüm ne dersen de

Dayıoğlu be
Ben o kapıdan çıkarken
Gözleri dolmuş muydu, ağlıyor muydu
Ben mi, ben hiç ağlar mıyım dayıoğlu
Erkekler ağlar mı
Benim gözüme
Dibe vuran anıların çöpü kaçtı

Dayıoğlu be
Hala yukarıdaki gecekondu sokaklarında
Volta atıyor musun
Volta atarken onunla karşılaşıyor musun
Boynu bükük mü yoksa
Allah aşkına söyle beni soruyor mu sana

Bak günahım boynuma
Sorarsa şöyle de ona
Sana aşkı yanlış öğretmişler gülüm
Aşk yemeğin üzerine içilen çaya benzemez
Seni çoktan unutmuş
Gerçek aşkı bulmuş

Çok mutluymuş de
Hatta çoluk çocuğa karışmış
Seni hatırlamıyor bile de

Ama sakın ha
Onu ilk günkü gibi sevdiğimi
Onsuz yıkık, virane
Ve perişan olduğumu söyleme
Söyleme onsuz kuşların uçamadığını
Söyleme çiçeklerin açamadığını
Söyleme ondan sonra gülemediğimi

Bana deli gözüyle bakma
Sen hiç sevdiğini ele gelin ettin mi
En güzel yıllarını onun mutluluğu uğruna verdin mi
Vuslatı bir kenara bırakıp onu uzaktan sevdin mi
Anlamazsın o zaman dertlerimi vurgun yemiş kalbimi
Lavlar saçıyor içimdeki volkan yakıyor bedenimi

Dayıoğlu be beni hor görme
Sadece kalp ağrısı gönül yarası olsa hadi, neyse
Hayat bütün namlularını bana çevirmiş
Hangisine siper alayım sen söyle
Sana söylemiş miydim

Ben bir kamyoncunun çocuğuydum
Aynı zamanda lise mezunuydum
Tek hayalim üniversite yollarında
Ayakkabılarımı eskitmekti
Ne yazık ki
diğer hayallerimin gerçekleşmemesi gibi
Bu da olmadı, başaramadım
Göze geldi mutluluğum

İçimden bir his diyordu ki
Ya babam gibi yollarda ömrümü bitirecektim
Ya da haksızlıklara başkaldırırken
Bir kahpe kurşunla can verecektim
Ama kafama koymuştum bir kere
Şerefimle ölecektim