Dayımın Çilesi Şiiri - Hasan Hüseyin Çetin

Sorma doktor derdimi söylemem
Onu demeden bilenler vardır
Acımla seni üzüp eylemem
Benden de dertli gelenler vardır

Israrla üzerime düşersin
Onmaz yaralarımı deşersin
Bir şey desem belki de şaşarsın
Sabah olmadan ölenler vardır

Yad ellerde durmadan ağlayan
Feryadıyla yürekler dağlayan
Ak alnına karalar bağlayan
Selvi boylu gelinler vardır

Körpe çağında bir kez gülmeyen
Sevgi nedir şefkati bilmeyen
Ana ki baba henüz ölmeden
Hem yetim hem öksüz kalan vardır

Sümbüllü yaylasında dağında
Bülbüllü bahçesinde bağında
Baba ocağından kucağından
Uzakta vadesi dolan vardır

Lokman fayda yok çare arama
Merhemi bulamazsın yarama
Gelen gider razıyım sırama
Cenneti ala da gülen vardır

Erciyes çevresi kar-u duman
Zalimde olmaz merhamet iman
Geçiyor ömrüm tükendi zaman
Son nefese kaldı saniyeler

Yalan dünyada demler sürmedim
Anam yok baba günü görmedim
Zalimde sevgi nedir bilmedim
Kurtuluşa kaldı saniyeler

Fani cihanda gezdim dolaştım
Yıkıldım çirkeflere bulaştım
Feleğin işine şaştım kaldım
Hayatımdan kaldı saniyeler

Anam göç etti benimki yakın
Bana dost gözüyle bir kez bakın
Bitmiş bedeni meşeyle yakın
Savurun külü yurduma benim

Hasan Hüseyin Çetin