Dayımdan 2 Şiiri - İhsan Şahin

YEĞENİM
Sensizlik yaramdır, deşme ne olur?
Gözden ırak olmak, zor be yeğenim.
Dalımda çiçeksin, düşme ne olur?
Ömrümce orada, dur be yeğenim.

Özlemi tarife gerek var mıdır?
İsabet etmeyen yürek var mıdır?
Doğarken ağlamaz bebek var mıdır?
Kendine bunları sor be yeğenim.

Gurbeti bilirim, bir buruk acı;
Ne yareni bilir, ne ana bacı;
İstenmez olsa da saltanat tacı;
Yettiyse çemberi kır be yeğenim.

Hani nerde gençlik? rızasız gitti.
Şamatayla geldi, sedasız gitti,
Çok şükür Allah'a belasız gitti,
Bundan sonra yollar dar be yeğenim.

Umut bir ışıktır, hayalde yanar,
Çiçekten çiçeğe durmadan konar,
Gerçeği bilmez, renklere kanar,
Her düşte bir hayır, var be yeğenim.

İltifatı yağmur ettin yağdırdın,
Az kelimeye çok mana sığdırdın,
Şiir harmanını düze yığdırdın,
Ayrılık insana kor be yeğenim.