Bu olmadı işte
Nasıl yaptın bunu dayı
Ne güzel yeniden başlamıştı herşey
Şu kısacık zamanda
Hayatımıza neler kattın
Hiç beklemiyorduk
Çok fena çalım attın
Ne yaptılar sana be dayı
Seni hiç böyle solgun görmemiştim
Tamam yıllar yıpratmıştı
Zaten kabullenmiştik
Ama böyle olacağını
Tahmin edememiştik
Ölüm sana yakışmadı be dayı
Yüzündeki tebessüm
Ellerinin sıcaklığı bile duruyordu
Hele ayakların olsaydı yanımızda
Sanki kalkıp yürüyecektin
Bir kerecik seslenebilsen
Götürün beni diyecektin
Olmadı işte dayıcığım
Ne yapalım
Tanrım seni bizden fazla sevmiş
Sevdiği kullarını fazla bekletmezmiş
Artık sen bizi bekleyeceksin biliyormusun
Bak bu cuma,da geldim görebiliyormusun
ebediyete yolcu oldun yeniden başlıyacaksın
Aç kollarını dayıcığım
Birgün elbet geleceğiz
Bizi sen karşılayacaksın
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 15:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüksek şeker hastalığından ayakları kesilen tatlı insan METİN BAHÇEKUŞU Yani dayımı yirmiüç mart cuma günü kaybettik Bu şiirimi ona hitafen ve son kıtasını ayakucunda yazdım Rahat uyu dayıcım RUHUN ŞAAD OLSUN Ayhan faruk gökçül

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!