İnsanlar gelirler belki mutlu olursun,
Giderlerse mesele değişir :köklerinden kurursun,
Uyanırsın, korkar, üzülür, Kahrolsun !
Uyursun ve rüyalara gark olursun,
Gark olursun alemlere lakin dik durursun,
Sevmek için,sevilmek, yaşamak, yaşatmak için?
İnsanlar gelir ve giderler ama insanlık kalır!
Eski ve kendine ait olan yerinde,
Temiz , mahsum insanların kalbinde
en derinde...
İşte böyle insanlar gitmiyor azizim !
Kalıyor insanın yüreğinin her zerresinde. ..
Böyle insanlar hatırasına yaşarsın, böyle insanlar çoğalsın diye yaşatırsın!
Böyle insanları ahbap mum ile ararsın. ..
09.07.2017 tarihinde vefat eden dayım anısına.
Kayıt Tarihi : 14.7.2017 00:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Yaşar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/14/dayima-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!