Bir mektup yazmıştım canım dayıma
Bilmem ki cevabı neden gelmiyor
Hata nisyan müstesna kendi payıma
Aklına düşmedi yazmak bilmiyor.
Dayı değil hem ana hem babadır
İlaç gibi her bir derde devadır,
Kini yoktur sevgisi bedavadır
Ne derseniz deyin, kızmak bilmiyor.
Anamın gardaşı babamın canı
Herkesle uyuşur sımsıcak kanı
“Adam gibi adam” hele bir tanı
Hoş görüde derya, azmak bilmiyor.
On dokuz yeğenden birisi farklı
Onun da sevgisi özelde saklı
Yüz vermiyor desem belki de haklı
İğne ile kuyu kazmak bilmiyor.
Güldükçe gençleşir Dayımın yüzü
Bal kaymak tadında en acı sözü
Yengemden başkası görmüyor gözü
Aralara girip sızmak bilmiyor.
Kayıt Tarihi : 4.10.2009 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!