Dayılarım Şiiri - Sırrı Arpaç

Daha küçük yaşta boynu büküldü
Anneleri öldü sesi kısıldı
Dünya âlem bu gençlere üzüldü
Her sene dayımı sıraya dizer

Felek nerede soktu çiğer yarası
Bunun tedavisi vara neresi
Zamanı gelmeden gider birisi
Her sene dayıma bir evlat yazar

Lütfü nişanlıydı, Murat almadı
Şevket’in halini kimse bilmedi
Ayhan’ı gezdirdik çare olmadı
Her sene dayıma değer bir nazar

Yetim kaldı Yusuf ile İlyas’ı
Miyaser’le küçük kızının sesi
Siyafet’in derdi yaktı herkesi
Her sene dayım bir aval gezer

Yazacağım dayım elim varmıyor
Dilim tutulmuştur kulak duymuyor
Sırrı sersem oldu kimse bilmiyor
Her sene dayıma bir nişan bozar.