Dayı Ve Hala Şiiri - Fahri Bulut

DAYI VE HALA
Boşuna mı yazılmış, onca atasözleri,
Ne yazık ki almadık, bize düşen hisseyi.
Uymuyor çok kişinin, özü ile sözleri,
Yalan söylerken bakın, kızarmıyor yüzleri,
Oğlanlar dayısına, kızlar halaya çeker.

Otu çek köküne bak, demişlerdir atalar,
Nesiller ders almıyor, düzelmiyor hatalar.
Cahil uygar tartışmaz, küfreder hemen parlar.
Atalar haklı çıktı, nur içinde yatarlar.
Oğlanlar dayısına, kızlar halaya çeker.

Şecereli atlara, güç yetmiyor almaya,
Aşısız ilaçsızda, kurtlar düşer elmaya.
Bilim ispat etmiştir, insan çekiyor soya,
Kişi arif ola ki, bunu anlaya duya,
Oğlanlar dayısına, kızlar halaya çeker.

Çakal aslan olur mu her çeşit renge boya?
Cinsi bozuk insan da, olmaz ut ile haya.
İnsan adam olursa, odur rütbe ve paye
Fırtınayı biçenler, görün ki rüzgar eker,
Oğlanlar dayısına, kızlar halaya çeker.

Katranı hemen kaynat, asla olamaz şeker?
Cinsi bozuksa canlı, mutlak cinsine çeker.
İmarla tarlasına, çiftçi cins tohum eker,
Tembele söz söyleyen, bir gün usanır bıkar.
Oğlanlar dayısına, kızlar halaya çeker.

Rızaoğlu, uzatmaz cahil buna alınır,
'At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır'.
İnsanlar ettiğini, er ya geç mutlak bulur,
Mantıklı olan kişi bunlardan ibret alır,
Oğlanlar dayısına, kızlar halaya çeker.
11 OCAK 2007
Fahri Bulut Rızazade