Dayı Şiiri - Meryem Keskin

Dün ömer dayıyı kahvede gördüm,
Dedim niye boynun bükersin dayı.
Meramın sıkıntın ne diye sordum,
Gözünden yaşları dökersin dayı.

Hanımını yarı yolda bıraktın,
Çileyi dertleri üstüne yıktın.
Çoluğu çocuğu ateşe yaktın,
Şimdi uzaklardan bakarsın dayı.

Kime bu sitemin kime bu nazın,
Demek aramıyor oğlunla kızın.
Yine bam telinden çalıyor sazın,
Sigarayla sigara yakarsın dayı.

Ayakların sığmaz olmuş kabına,
Bir kaç yırtık resim koymuş cebine.
Yıkık bir hanede duvar dibine,
Yorulur dizlerin çökersin dayı.

Meşk edip eğlendin cümbüşle sazla,
Gençliği harcadın gelinle kızla
Huzura gelmişsin pişman bir yüzle,
Yaş olur gözlerden akarsın dayı.

Dualarla olmuyorsa sabahın,
Karanlığı delmiyorsa eyvahın.
Tevbesiz bir kalple yüce Allah’ın,
Huzuruna nasıl çıkarsın dayı.

Haybeye yaşadın bak kaldın kışa,
O güzel yılları harcadın boşa.
Hak ettin diyemem korkarım hâşa,
Usladın ha tevbe çekersin dayı.

Kesilir dermanın na-çar kalırsın,
Yanlışı doğruyu er geç bilirsin.
Virane bir evde yalnız ölürsün,
Kimseler görmez kokarsın dayı.

……Meryem Keskin……
…..13.10.2025…….
……Muhammes…..