Dayı Şiiri - İzzet Gayretli

Bir anlık hevesim ugruna yandım
O yar söndürmeye gelmiyor dayı
Öksüz ruhuma can olurmuş sandım
Görünce yüzüme  gülmüyor dayı

Umutlar umutsuz sönmüş ışığı
Bulut arasında giz ayışığı
Usandırır olmuş nazı aşığı
Aşk muhabbetine kalmıyor dayı

Ufkumuz karanlık doğmaz güneşi
Bu derdin olmaz ki emsali eşi
Sinemin sönmeyen harlı ateşi
Yağmu ile sönmek bilmiyor dayı

Zarfdan çıkan mektup gibi okudu
Satırlar ağlarken pul da yokudu
Mısralara ilmek ilmek dokudu
Heceleri birbir bölmüyor dayı

Bir yana atarsa diye sakındım
Ona gölgesinden bile yakındım
Onun için ipe dünden takındım
Aşkımız yarını bulmuyor dayı

Yangını var iken tütmez dumanı
Sönmeye kalmadı artık gümanı
Ömrümün kalmadı evvel zamanı
Ecel koldan tutmuş salmıyor dayı

Gayretliyem dilek tutup ağladım
Kuyruklu yıldıza umut bağladım
Kanayan yüreğim tuzla dağladım
Azmış yaram iyi olmuyor dayı