Bu dağlar çok yüksek,
Hem de dumanlı, dayı.
Zor çıktım ürkerek;
Bırakmadan hiç dua’yı.
Bilirsin beni korkutur;
Şu devasa yamaçlar.
Bir ana gibi büyütür,
Sımsıkı sarar ağaçlar.
Bir sıgara ver hele,
Dalıp gitmişken efkara.
Yanık bir türkü söyle;
Alıp başımızı, gideriz sonra...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!