Dayı Şiiri - Vedat Yılmaz

Ahmet APAYDIN’ a…

Dünya handır biz de bu koca handa
Sürünerek yaşıyoruz be dayı
Doldurmuşlar ömür denen kazanda
Kaynadıkça pişiyoruz be dayı

Hak vermiş çok nimet yedikçe yedik
Ne gözümüz doydu ne şükür dedik
Mart ayında harıl harıl terledik
Ağustos’ta üşüyoruz be dayı

Seçemez olmuşuz akla karayı
Her dost görünenden almışız payı
Merhem için gösterilen yarayı
Kör bıçakla kaşıyoruz be dayı

İnsanlık buz tutmuş yürek ayazda
Ne edep ne haya kalmamış bizde
Kar düşüyor başımıza temmuz’da
Durup durup şaşıyoruz be dayı

Vafa yok ki insanlarda hiç vefa
Garip gurebayı görmez bir defa
Hep bilinen yolda aynı çirkefe
Hiç durmadan düşüyoruz be dayı

Her iki cihanda yoktur yerimiz !
Deniz dahi paklayamaz kirimiz
Hak yolunda her dakika birimiz
Ne kuyular eşiyoruz be dayı

Huzur bulamadık dünyadan yana
Yiyip kemiriyor kurt düşmüş cana
Her gün yaklaşılan mukadder sona
Hızlanarak koşuyoruz be dayı

Elazığ/2019