Aynada kendime şöyle bir baktım
Yıllardır her dertle ezildim dayı
Zaman tünelinde sessizce aktım
Yaş oldum gözlerden süzüldüm dayı
Namert sofrasında aş aramadım
Ne iş denediysem başaramadım
Güzelleri sevdim yaş aramadım
Her aşkın sonunda üzüldüm dayı
Genç yaşta demirden çarığı giydim
Anadoluydum mert ve iyiydim
Heybetli bir buzdağı gibiydim
Kalleş volkanlarla çözüldüm dayı
Ah be dayı herkes kahpe be dayı
Dost bildiğin bile düşman adayı
Hepsi bekler kendine düşecek payı
Kurbanlık koyun gibi yüzüldüm dayı
Kayıt Tarihi : 10.7.2013 09:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri çok yakınlarımdan yedigim darbeler üzerine yazdım.Sivastan İstanbula İstanbuldan Keşana bir yaşam savaşı verirken,yaptıgınız her şey tersine gidiyor.Bunlarda yetmez gibi bir de dost sandıklarınızın gerçek yüzlerini görüyorsunuz.
![Ömer Ökten](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/10/dayi-22.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)