en değerli varlığımsın anne
gözümü açtığımda ilk gördüğüm
ağlayıp aç kaldığımda bana ses veren
ilk nefes ilk yudum ilk dokunuş
ilk gülüş ilk gördüğüm ışık
sesiyle hayat bulduğum annem
yaş ne olursa olsun her daim
annem için ben bir çocuk
bundan asla muzdarip değilim
bilakis
düştüm ellerimden ilk tutan
ellerimi bıraktın koşmaya başlarken
gölgem oldun yazın kavurucu sıcağında
zemheride bir güneş
karanlıkta korkumu yenmemde bir ses
her zaman güven veren bir nefes
daye sen en deruni noktamsın
acını hiçbir zaman hissetmeyerek
çünkü her daim dokuz evladı düşünerek
tutundun bir dağ gibi narin bir yaprak gibi
ödenmez hakkın bir ömür versem de
Kayıt Tarihi : 23.4.2018 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!