dayê kanê xort bûna min
uçtu gitti gençliğimiz.
bizden izin almadan..
öyle zalim öyle şuursuzca.
hani devrim yapacaktık.
hani sosyal ülke kuracaktık.
yalan oldu herşey.
gerçek olan tek şey.
bizler devrildik...
gençliğimiz devrildi...
günbe gün çürüyoruz,
nemde kalmış demir misali....
ve sırf bu yüzden haykırıyorum...
hani, hani benim gençliğim diye...
kanê xort bûna min dayê..
kanê ciwanbûna min...
kanê porê minê reş,
kanê bejna ciwan kanê çavê tirî.?
Ê ji me çû yê êdî nayê ji pâra
her dem ez dihelim, dişewitim.
kanê xortbûna min kanê ciwanî dayê.
hani benim gençliğim hani benimle yola çıkanlar nerde.
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 19:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!