(Bir anneye, ayrılığı nasıl anlatırsınız? Alıştıra alıştıra mı? Ben böyle anlatıyorum...)
Dayê...
Wextê min hat.
Xemgîn nebe.
Ez qurbana xwedîya her dilopa hêstirên te me.
Derdikevim çiyayê gundê me.
Çiya dilsoze,
Çiya tebatkare,
Çiya dilovane,
Paşila xwe jî heye li çiyayê...
Wek te dayê...
Ezê agirek vê bixim li ser çiyayê di her şewê de.
Ger tu dibînî agirê min, fireh bibe, ez başim.
Ger nabînî;
An ez cem te me,
An jî mirî me.
Lê, xem nexwe...
Ez te hez dikim,
Him di cem te de...
Him jî di mirîn de...
Ez te hez dikim dayê...
(stenbol-2005)
TÜRKÇESİ
Ana...
Zamanım doldu
üzülme
Gözyaşının her bir pâresine kurbân olurum
Köyümün dağlarına çıkıyorum
Dağlar vefâkâr
Dağlar sebâtkâr
Dağlar sevecendir
Dağların kucağı bile var
Tıpkı sende olduğu gibi, ana...
HEr gece bir ateş yakacağım dağın tepesinde
Eğer ateşimi görürsen anla ki ben iyiyim, rahat ol
Eğer göremezsen
Ya yanındayımdır
Ya da ölümde
Ama gene de üzülme
Seni seviyorum
Hem yanındayken
Hem ölümdeyken
Seni seviyorum ana...
(istanbul - 2005)
Brifkani LawkexizirKayıt Tarihi : 3.2.2008 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)