Daye Şiiri - Avzel Erez

uslu bir çocuk olmayacağım artık! salacağım sokaklara düşsüz yarınlarımı: çocuksu, ayakkabılarım eşikte ben sokakta olacağım her sabah ezan okunuşunda. (duvarda asılı adamlığım düşlerini süsleyecek) bir cigara versene DAYÊ boşver markasını şimdi. babama benzemeden, babam gibi tütüreceğim dudağımın sol köşesinde. bir cigara versene DAYÊ birde kibrit korkma yakmam düşlerini yakacak bir düş kaldıysa elbet. artık uslu bir çocuk olmayacağım DAYÊ köprü altlarında tiner çekeceğim çocuksu dünyama sigara içeceğim. ceplerimi yoklayarak fahişelere sataşacağım örneğin küfürlerim, yalanlarım olacak denize tükürüp rüzgara karşı işeyeceğim. birde ağız dolusu ağlamalarım: sana dair. uslu bir çocuk olmayacağım DAYE! tinerci çocuklarla oturup zar atacağım hayatıma karşılık ve her gün bir parçam çürüdüğünde sensiz ve kimliksiz ben kurutacağım içimdeki tüm anne özlemini: ANNEM ÜLKEMDİR çünkü. Ve ülkesizim şimdi belki MUSA olşamayacağım TURİSİNA da belki İSA olamayacağım GOLGOTA TEPELERİNDE ÇARMIHINI TAŞIYAN. Ama benim de bir çarmıhım var DAYE ! bir sigara versene Dayé boş ver markasını şimdi bir sigara bir de kibrit... korkma yakmam kendimi yanacak bir yerim kalmışsa eğer sahi ağlayanım yani MARİA MAGDELENAM olur musun DAYÊ...