Dayatma Sevdiğin Aşı

Demir leblebi yedi yüreğim,
Yaşayıp gördüm bağnazlıkları...
Din afyondur diyordu birileri,
Ama, indirmiyordu ellerinden kalaşnikofları!

Sekizinde on sekizlik oldum!
On sekizinde yirmi sekizlik!
Anladım herkes aynı değilmiş
Ayırabiliyordum, bıyıklarından ben insancıkları!

Oysa ben böyle olmamalıydım,
Tanrıdan rol çalmamalıydım
Çobanlığa soyunmamalıydım
Değiştirdim iyi düşüncelerle, kötü düşüncelerimi!

Ne ben değirmen taşıyım,
Ne sen başımıza değirmenci başı!
Şükür yürekten bağlıyım Allah'a
İnsan ol da, dayatma herkese kendi sevdiğin aşı!