Dayatma Şiiri - Önder Karaçay

Dayatılanın çirkinliği yanında
İnsanı yoran maruz kaldığı eziyetin
Çekilmezliği arasında gidip gelmektir

Hayatın kabullenilemez koşulu
Dayatmadır

İnsana sabır adına;

“Ne gelirse gelsin başına
Değirmende benzer sabır taşına
Acı gider bal karışır aşına”

Dayatmayı sabırla aşıladılar

Sabır şairin diline
‘acıyı bal eyledik’
Diye düşmüştü

Acı çekmeyeceğiz diye
Çektiğimiz acının farkında olsaydık
Dayatmaya bu kadar maruz kalmazdık

Doğduğumuz gün başlıyor dayatma
Kabul edip etmediğimizi bilmediğimiz
Bir çok olguyla büyütülmemiz

Neyse ki aldığımız isme anlamını
Zamanla kendimiz verebiliyoruz
Telafisi bir nebze hafifletir acımızı

Yeteneğimiz yerine
Müfredat dayatması düşer
Her insanın kaderine

Töre nikahı beşikte kertildi
Kiminle evleneceğini bilerek büyüdü çocuklar
Sevmek, aşk nedir bilmeden
Dayatmaya kurban gittiler

Sevgisizliğin dayatıldığı dünyaya
Sevgiye muhtaç tüm insanlığın
Başkaldırması gerekirken
Bireysel mücadelenin gücü ölçüsünde kaldı çabalar

Ya bizi temsile taşınan vekillerin
Haddini aşarak asillere biz ne dersem o olur
Dayatmalarına ne demeli

Özgür benliğimiz içinde ne hayallerimiz vardı
İdeallerimizden taviz vermemek adına
Tırnaklarımızla geldiğimiz yerden
Dayatmayla uzaklaştırılmaya maruz kalmayı
Nasıl anlatsak

Neye ihtiyacımız olduğunu
Sömürgeciler üretip, reklamla algı üretip
Neyi, ne zaman ve nasıl almamız gerektiğine kadar
Dayattılar

Ölümü gösterip sıtmaya razı etmektir dayatma

Önder Karaçay