Dayasam Sırtımı Şiiri - Solmaz Çiçek

Dayasam sırtımı sağlam bi yere
Otursam sonra
Çeksem bacaklarımı kendime doğru
Alsam başımı
Koysam dizlerimin arasına
Gülen gözlerimi değil de
Ağlayan gözlerimi
Zoraki tebessümlerimi
Normal görünen sessizliğimi
O gıcık sabrımı özgür bıraksam

Sahip çıksam
Acıyan kalbime değil de
Düşüp kanattığım dirseklerime
Dillendiremediğim sırrıma
İçime akıttığım yalnızlığıma
Kürek çeksem hüzünlerime
Ve uzaklaşsam

Alsam başımı
Koysam dizlerimin arasına
Çıkarıp atsam çocuksu bedenimden
İçimdeki o yaşlı topal kadını
Değmese eller omzuma
Ve kimse dokunmasa
Bu huzurlu sessizliğime

Alsam başımı
Koysam dizlerimin arasına
Yüklediğim anlamları
Sabrımı,sessizliğimi
Geride bırakamadıklarımı
Sessiz sırrımı
Oynadığım oyunu
Kanayan kalbimi
Beni acıtan o pis sevdalı günlerimi
Depresyonumu
Cesur görünen o ürkek beni
Empati adı altında
Yükledikleri o lanet duyguyu
Alsam başımı
Koysam dizlerimin arasına
Akıtsam göz yaşlarımla
İçimdeki o geçmeyen zamanı
Kasıklarımdan akıp gitse her şey
Ve başımı kaldırıp
Merhaba hayat sana desem…