Yanmış iken bağrım hasretinden,
Bırak kendi haline yansın...
Vazgeçmişken her niyetinden,
Bırak kendi haline dayansın!
Kavrulup bir güzel yanmışken,
Sensizliğe artık dayanmışken,
Kendini şöyle garip sanmışken,
Bırak kendi haline dayansın!
Sevmesin artık hiç kimseyi,
Düşündüğünü unutsun neyi?
Yaşasın kendince kötü iyi,
Bırak kendi haline dayansın!
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!