Yak ışıkları, karanlık soyunsun usulca
Utansın yalnızlık çirkin suratından
Konuş anılarla, geri dön takvim yapraklarına
Bağrına düşecek ilk cemreyi biliyorum
Bıraksalar
Önüne çıkan ilk kötüyü vuracaksın
Yaşanılır kılmak için dünyayı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
