Acılar içinde kıvranıyorken
Yüreğimi sen bilemezsin
Bu hayatı çeken benim
Sensizlik dayanılmaz
Fırtınalar gibi içimde
Sensizlik yanıyor
Rüzgarda savrulup gidiyor
Gözlerin ağlamasın
Dayanılmaz acılara
Melhem olup sarmasın
Kim derdiki bu hayat
Sensiz geçiyor
Karanlık odama
Işık bile vurmuyor
Ne kadar çileliyim ki
Dayanılmaz acılarım
İlmek ilmek bağlanmış
Bu hayat uğruna
Ne dertlere katlanmış
Bir kefen beziyle
Mezara yatırılmış
25 Ağustos 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 25.8.2008 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Acıların dayaılmazlığı ancak hayat son bulunca biter.Bu acıyı bir ben bilirim.Ve hayatta yaşamak dayanılmaz acılarla devam ediyorsa gerçek yaşam bu değil.
![Vecdi Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/25/dayanilmaz-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!