Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bir kez daha kutluyorum 'dayanıklı şiiri' ve Öğretmenimi...
Eğer yarın 'dünyanın son günü' değilse., evet her şey bugün olduğu gibi olacak, aynen devam edecek bir başka yarına kadar...
Kaleminize sağlık sayın İrfan Çelik...
Yürek attığı yerden devam ediyorsa sorun yok.Kaleminize sağlık İrfan Bey,kutlarım.
aynen devam abi
Yaşamın özünün bir kısır döngü olduğunu anlatan kısa ama öz bir şiir.....
Buna rağmen hep bir umut taşırız içimizde, bir farklılık olacakmış gibi.....İşte bu umut yaşatır zaten insanları....
paylaşımınız için çok teşekkür ederim Değerli Öğretmenim.... Saygılarımla...
İrfan hocam çok harika bir şiir okudum kutlarım, final çok güzeldi ,izninle sayfama alıyorum saygılar sunuyorum .
çok anlamlı ve güzel şiir
tatlı bir ironi kadar can yakıcı başka ne vardır? Herşey aynıysa bunun bilincin de olmak onun has yok edicisidir.Garip akımı şiirleri tadı bırakan şiiriniz kutlarım. duygu ve düşüncenize sağlık.
yarın için söylenecek çok söz var.. yeter ki kalp kaldığı yerden devam etsin.. kutlarım hocam.. saygılar sunuyorum..
Omuzlarımızdaki olanca ağırlığa rağmen yarınlara ulaşma cabası olsa gerek bu dayanıklılık..
Anlam ve anlatım muhteşemdi. Kutluyorum Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta