Dayandım Da Yandım Şiiri - Şair Zegan

Biçemeyeceği çiçeği ekti,
Ne çektiyse eksiklikten çekti.
İnsan, acı duydu bu vardan,
Derin çığlıkları duvardan sekti.

Hoşluğunun yaylımı bana değdi,
Aksi gibi, tam boşluğuma geldi.
Sen de muhteşem olmasaydın,
İmtina edişim muhtemel değildi.

Göze zarif değen güzelliğini,
İçimde tutsam delerdi yüreğimi.
Görsen edalı, tavırlı halini,
Şaşardın bana, ısırırdın lebini.

Sana meftun olmuşsam yeniğim,
Sıradan değil, fukaralıkta yeniyim.
Ufku görmeden sevdim, diyeniyim,
Utkusu yok, acınmaya değeniyim.

Benim tarlam da çorak değildir.
Tek bir çiçeğe tımarlı, verimlidir.
Dolmasın yapraklar, seni kıskanır,
Senin gölgen sudan değerlidir.

Şair Zegan