Dayanamıyorum Şiiri - Bahar Gülşen

Yoksun!
İsimler takıp, şiirler söylediğim,
Gözlerin de yok.
Yoksun, hiç bir şeyin tadı tuzu yok.
Koskoca evrende bir başımayım sanki.
Gülmeler bile yabancı artık bana,
Dost sohbetleri de yetmiyor gayrı,
İçimdeki kor ateşi söndürmeye.
Anılarla avunur oldum,
Karabasan gibi çöküyor,
Zifiri karanlık geceler,
Bir türlü sabah olmak bilmiyor,
Korkuyorum...
Küçük bir çocuğun,
Annesine özlemi gibi özlemim.
Sensiz, sevgisiz, kimsesizim,
Üşüyorum...
Her nerede isen ey sevgili!
Gel artık.
Gel de kurtar beni,
Sensizliğe dayanamıyorum!

25.11.2002