Yeter zulüm etme bana! dayanağım kalmadı.
Maalesef, bu gönül gerçek sevdiğini bulmadı.
Yüreğimin yağı eridi,cesaretim kalmadı,
Maalesef, bu insan aradığını bir türlü bulamadı.
Hep arayan,hep inanan,hep seven ben oldum,
Çok beğenilen biriydim, şimdi tanınmaz oldum.
Yaptıklarına değil, en çok söylediklerine kahroldum,
Ama yinede,hep fedakarlığı yapan ben oldum.
Bilemiyorum benden daha ne istiyorsun?
Canımdan başka bir şeyim kalmadı biliyorsun,
Dayanamıyorum artık üstüme fazla geliyorsun,
Yetmezmiş gibi beni Allaha havale etme diyorsun.
Bu hal böyle devam eder sanıyorsun,
Hesap meselesidir deyip bazen selam vermiyorsun,
İster dayan istersen dayanma diyorsun?
Beni hep ama hep arkadan bıçaklıyorsun.
Kıymıyorum sana yoksa Allaha havale ederdim,
Acıyorum sana yoksa senden ömür boyu küserdim,
Dalında açılmamış bir gonca daha olmasaydı,
Bu kadar naz ve cilveni çekmez buralardan giderdim.
Hep ben dedim bir şey olmaz önemi yok,
Ben de insanım bazen acım bazen de tok,
Pilim bitti.Yeter artık derdini çektim çok,
Biraz da sen dayan birkere de sen söyle önemi yok.
24/10/2003
Kayıt Tarihi : 31.1.2012 10:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!