Dayanamıyorum* Şiiri - Musa Menekşe

yorgunum
sensiz geceler ateş oluyor bana
ve ben
hep sende boğuluyorum
uykularım kaçıyor
yalanlar kalıyor aşka
gizlenecek
yokluğun çığ gibi büyüyor içimde
ve
iki damla yaş oluyorsun kalbime düşen
aklıma geldikçe.
Söz geç miyor yüreğe ateş olunca
Kendi odununu kendisi buluyor bittikçe
Bilir misin sevdiğim cehennem nerede

sonra
kararıyor bütün ışıklarım
sönüyor teker teker
şehir ağlıyor beni gördükçe
bitmiyor iç çekişlerim,göz yaşlarım
seni görmeyince
kayıp gidiyor hayalin ellerimden
kurşun yiyorum beynime

yapayalnız kalıyorum
şiirimi bile dinleyen olmuyor
hem şiirde yazamıyorum ki zaten
senden bir şey olmayınca
kaskatı kesiliyor ellerim
sensizlikten kalem tutamıyorum
sigaralar sönüyor ağzımda
dumanları seni çiziyor
melül,mahzun duvarlara
ve seni düşünerek dalıyorum
en tatlı uykulara....

her sabah uyandığımda
seni bulma umuduyla
yokluğunla yüzleşiyorum
yüzüme bir tokat gibi iniyor
içimime sensizlik
Dayanamıyorum....

Musa MENEKŞE
08.07.06 04:20