Yine bir sabah aç uyandım tatlı uykudan
Çocukluğumu hatırladım altıma bakmadan
Beş kardeşle aynı yatakta aynı yerde yatarken
Dayanamazdı anam yatağı serip kaldırırken
Hep ben yapardım diğerlerinin gücü yetmezdi
Yataklarımız ağırdı onu yüklüğe koymak dertdi
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Çok çekdirdik canım annem elimizde değildi
O an anlamıyosun ama hayat belimi büktü
Sense sabırla her şeye yaptın bu da yetti
Bak anneciğim bu yük içimi çürüttü
çocukluk ve anne ;insan kaybettikten sonra anlıyor değerlerini.güzel şiirinizi kutluyorum.tam puan
müzehher
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta