Yine bir sabah aç uyandım tatlı uykudan
Çocukluğumu hatırladım altıma bakmadan
Beş kardeşle aynı yatakta aynı yerde yatarken
Dayanamazdı anam yatağı serip kaldırırken
Hep ben yapardım diğerlerinin gücü yetmezdi
Yataklarımız ağırdı onu yüklüğe koymak dertdi
Bu görevi annem hepde bana haydi oğlum derdi
Bende onu kırmam inatlaşmam oda beni severdi
Her akşam eve dönmemiz bir eziyettir toprak ve çamur
Korkarak üstümüzü ve başımızı değiştiririz ne ile savunur
Anlamak zor üzüntüsünden oluyor yüreği sanki bir hamur
Babam duymasın kesin atacağı dayak veya tokat olur
Çok çekdirdik canım annem elimizde değildi
O an anlamıyosun ama hayat belimi büktü
Sense sabırla her şeye yaptın bu da yetti
Bak anneciğim bu yük içimi çürüttü
05.04.2008
Bahattin tonbul
Kayıt Tarihi : 5.4.2008 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annem ve çocukluğum
O an anlamıyosun ama hayat belimi büktü
Sense sabırla her şeye yaptın bu da yetti
Bak anneciğim bu yük içimi çürüttü
çocukluk ve anne ;insan kaybettikten sonra anlıyor değerlerini.güzel şiirinizi kutluyorum.tam puan
müzehher
TÜM YORUMLAR (1)