Dayanamasın Şiiri - Mucize Kartal

Dayanamazsın

Sakın benim seni
özlediğim kadar özleme beni.
Canın yanar,
ciğerin sökülür,
nefesin kesilir.
Dayanamazsın…

Ben alıştım bu yangına,
geceler boyu içimde büyüyen boşluğa.
Sensizlik dediğin,
zehir gibi akar damarlarıma,
ama ben içerim,
sen içemezsin.

Benim gözlerim ağlamayı öğrendi,
ellerim tutacak bir hayal buldu,
dudaklarım sustukça
kalbim çığlık attı.
Ama sen…
sen bu sessizliğe dayanamazsın.

Ben özlemin en ağırını taşıdım,
günleri omzumda, geceleri sırtımda.
Her sabah doğan güneşi
senin adınla karşıladım.
Ama sen bu yükü taşıyamazsın.

Sakın benim seni
özlediğim kadar özleme beni.
Çünkü sen kırılırsın,
çünkü sen yanarsın,
çünkü sen, sensizlikten
paramparça olursun.

Benim yüreğim yaralı bir dağdır,
ateşiyle karı eritir,
rüzgârıyla yıldızları söndürür.
Ama sen,
bir kıvılcımda kül olursun.

O yüzden sakın…
benim kadar özleme beni

Söz : Mucize