Dayanamam Şiiri - Gül Atar

Dün ağladın için için, gördüm sevgilim.
Önce biraz öylece seyrettim seni.
Yanına gelmek, gözyaşlarını silmek istedim;
Sonra vazgeçtim.
İçini görüyordum o an, içinden ağlıyordun.
Onca insan vardı etrafında.
Sen yine de yalnızdın ben olmayınca.
Bir yalanı okşuyordun, sevgilinin saçlarında.
Onun gözlerine bakışın bile yalandı.
Hala beni seviyor, özlüyordun;
Ama hala direniyor gizliyordun.
Zamanımızı çalıyordun boşu boşuna.
Bak yıllar geçiyor, saçma bir inatla.
Benim için ölüyorsun, ben de senin için.
Şimdi yatağa gireceğim,
Hayaline iyi geceler diyip, resmini öpeceğim.
Bir müddet hayalin tutsak edecek,
Kalbime sımsıkı sarılacağım;
Çünkü orda sen varsın.

Sabah olacak…
Güneşin doğduğunu bile anlamayacağım.
Belli etmemek için yokluğunu dimdik duracağım.
Bilirsin, içimdeki acıları belli etmem.
Hep mutluyum sanırlar.
Varsın hep öyle bilsinler,
Sensiz ölü olduğumu sakın öğrenmesinler...