14 yaşında idim.
Babaannemin şekerlerinden alabilmek için hergün yanına gider saatlerce Kuran-ı kerim okurdum çok beğenirdi.
Bazen güler ve sözümü balla kesip kaf değil gaf derdi.
Çocukluk işte bir türlü öğrenememiştim.
1 sene sonra kanser hastalığına yakalanmış ve geç teşhis olduğu için yapılıcak çok fazla birşey olmadığını söyledi doktorlar.
Tükendi sanki ben okurken sadece gaf diyebiliyodu artık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta