Dayanak Şiiri - Hatice Arı

Neden kırkağaç kesildiniz,
Dar günümde dost bildiğim,
Tutunduğum ince dallar?
Gölgesinde gönül serdiğim,
Bir esintide kendimden geçtiğim,
Ben mi çok narindim,
Uzandığım masum eller?
Hani, sanki
Üzerinden epey geçti
Ağladığım anlar,
Sanma, kirpik kıyılarım yalnız
Dalgalar,
Ah, yüreğimin teknesine çarpar;
Taşar, taşar...
Bil ki, hasret kıyıları,
Yarin dudaklarını yıkar,
Ve sıcacık gözyaşlarım
Damlar damlar...
Yoksa,
Sen de mi incindin
Benim içimde?
Öyle apansız ki anlar,
Bir de bakmışsın
Dibe vurmuşum;
Kendi teknemde,
Hem de
O biçimde...