Dayanak Şiiri - Muhammet Üresin

Naralar atıyor içimde yokluğunun sarhoşu serseri bir yürek hiç susmuyor her gece hep aynı terane
İnşallah koparsın yerinden durursun da atamazsın bir daha diyorum ben de hep içimden üzüle üzüle
Dahası da var aklımı da bulamıyorum bu aralar yerinde sağlıklı değil kafamdaki hiç bir düşünce
Alimallah yakacak bu hastalıklı yürek beni de kendini de kötüye varacak bak sonumuz bu gidişle

Ağırına gidecek sözler hazırladı sana da gelirsen tekrar kapıma katlanamazsın onları duymaya
Yaşlanacak belki de gözlerin o an yaptıklarından sonra yüzün olmayacak utanmadan karşımda durmaya
Dolanıp durma artık aklımın dolaylarında  yanımda kalamadın ya hiç hakkın yok şimdi aklımda kalmaya

Eksilmiyor bir gün olsun bende ki karanlık tek penceresi senmişsin meğer ruhumun ne zamandır ışıksızım
Mahvediyor beni sende ki bu rahatlık ben bittim gör artık sensiz dayanaksızım sensizliğe dayanıksızım
İyi gelmiyor ne yazık hiç bir şey doldurmuyor hiç kimse o boşluğunu bir şehir sustu sanki yapayalnızım
Rastlanmıyor artık yüzümde sıcacık bir gülüşe sensiz soğuğum herkese gel tut ellerimden dinsin ayazım