Dayan yüreğim dayan
Dün gece uyuyamadım,seni düşündüm yine.
Hatıralarını düşündükçe,ben çıldırdım gene.
Biliyorum haklısın,beni bekliyor evim yuvam.
Benim evim barkım ve aşılmaz dağlarım var.
Senin sevgin öyle bir anlık heves miydi,neydi.
Yoksa,terk eden sevgiline ikamemi ettin beni.
Yoksa,senin elinde eğlencen oyuncağın mıyım.
Ben oynayıp oynanıp atılacak oyuncak mıyım.
Karşımda duvar gibi, dizilip durmayın dağlar,
Benim umudumu,yolumu da kesmeyin dağlar,
Başım dumanlı,benim dertli başıma küsmeyin.
Benim her günümü,geceye çevirmeyin dağlar.
İnan güzelim sevmek,her şeyi göze alabilmektir.
Nerde kaldı öyle insan,nerde kaldı öyle sevgiler.
Kalmamış öyle vefalı sevdalar,sevgiler,sevgililer.
Sen kahretme,yıkılma,dayan yüreğim sen dayan.
Zamansız bulduk sevgiyi,ne yapsak ta anlamsız.
Kavuşmamızda,sevmemizde,anlamsız imkansız.
Ümitsiz yaşamakta zor,severken ayrılmakta zor.
Kavuşmak imkansızsa,sen dayan yüreğim dayan.
Gönül tüm dert sende,derman o vefasızda olsa da,
Gam,keder,hüzün,acı ve üzüntü hep senin olsa da,
O vefasız,tam karakterini ortaya koymuş, olsa da.
Üzülmeden dağıtmadan sen dayan yüreğim dayan.
Umudunu yitirmek zor,ayrılmak bundan da zor.
Kader bu,çekeceksin çileyi,dayan yüreğim dayan.
Bu sevginin sonu, hüsran olsa da, özlem yaksa da.
Unutmak çok zor olsa bile, dayan yüreğim dayan.
06/12/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!