Toplamış bizi bu han
Üstünde tüter duman
Eriyoruz an be an
Az mı geldi bu cihan
Hep gözyaşı her yer kan
Mazlumlara dan dan dan...
Dünyaya dalmış insan
Sohbetlerimiz yavan
Sözde kaldı din iman.
Baş tacı bizde yalan
Değerler olmuş talan
Kıymetsiz arda kalan.
Yağmalanmış bu vatan
Kar etmiş çalıp kaçan
Hala doymamış yılan
Kaldı mı içten gülen
Ahd-ı vefayı bilen
Aşk hasretiyle solan
Kurtulur insan olan
İlim irfanla dolan
Bir hoş sedadır kalan
Böyle gelmiş bu devran
Böyle gidemez inan
Dayan yüreğim dayan
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 17:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mürsel Gündoğdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/05/dayan-yuregim-dayan-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!