Dayan kaderim dayan!
Elbet bitecek acıların, son bulacak imtihan.
Sönecek güneş, sarsılacak her yer.
Kopacak kıyamet, kaynayacak cehennem.
Anadan üryan bir uyanışa açılacak gözlerin,
Ve utanacaksın, yarabbi aman!
Dayan kaderim dayan!
Hesap vermek için dirilecek o gün insan.
Kusacak bütün kirlerini toprak,
Arınacak topraktan ruh!
Hesap vakti gelince o gün,
Kefenin sağına sevgiyi, soluna nefreti koyacaklar.
Ey kaderim! Nedir bu hal?
Düşmez kalkmaz bir Allah'ın varken,
Söyle, niçin şüphe edersin kendinden.
Hem güzel seven hiç korkar mı aslından?
Bırak gidenler korksun mahşerden,
Ayrılık tasalansın yaptıklarından.
Hem torpil geçer mi sandın orada?
Yalan işler mi?
Korkma kaderim korkma!
Şeytanın bile titrerken o gün dizleri,
Hiç şaşar mı Allah'ın terazisi?
Umutlan kaderim umutlan!
Elbet bitecek bu mahkeme,
Çıkacak nihai karar, son bulacak imtihan.
Oysa insan bilmeli ki;
Aşka iman, Allah'a imandır.
Ona güvenen için tabi, ona inanan!
Burhan Çay
Burhan Çay Giftos LeoKayıt Tarihi : 17.6.2024 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!