Düşünmenin bir faydası olsaydı
Emin ol benim hiç derdim, tasam kalmazdı.
Insanlara güvenmeyi, inanmayı bıraktım artık.
Sen benim gibi olma çocuk.
Kimseden medet umma.
Kimseye benzemeye çalışma, kendin ol.
Güçlü dur çocuk kimseye avuç açma.
Seni harcamalarına izin verme, ses ver.
Neden sustuğunu biliyorum çocuk,
Sitem etme.
Sen susunca onlar hatalarını anlamayacak,
Seni yok sayacaklar.
Zor, biliyorum ama umudunu yitirme.
Gün gelecek sen de mutlu olabileceksin..
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burcu Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/22/dayan-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!