yüzün solgun bir yaprak
gökyüzünden yuvarlanarak
avcuma dolmayı bekleyen
hüzün
sonbahardan sonra en çok yakışan sana
saçların her türlü sırrını örten bir kumaş
kestikçe koyulaşan yalnızlığın köklerine uzanan
saklanma
çık güneşe
gülümse
dudak kenarlarında biriken acını parlat
bak, özgürsün
omzunda kelebekler özgür
ve aklını koruyor
biraz daha dayan
.z
Zeynep KaracaaKayıt Tarihi : 4.10.2020 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!