Dayan Şiiri - Süleyman Yavuz

Dayan yürek dayan beden
Dayan ruh dayan ben
Dayan bükme boynunu
Kırdırma kanadını kolunu
Zor gelir zor yaşamak
Ama inadına yaşamak
Gereklidir hayata kar yağmur fırtına
Düş sende hep gökten en dip yere
Dayan yürek dayan beden
Dayan ruh ve dayan benliğim benim
Dayan
Vursa da sevdiğin yüreğini ve seni yere
Dökme sakın yaşını gözden
Söyle sevdiğine sevdiğini sen yine
Atsa anan baban seni kor ateşe
Say ki gül bahçesine düşensin
Dayan ruh dayan beden
Sorma neden
Sadece dayan yürek dayan sen
Vardır elbet bir yolu
Nasılsa gelir elbet
Bu deyyus dünyanın sonu
O zaman rahata erersin
Ama döndükçe dünya
Kim bilir daha da neleri
Çekersin