Kırmızı gül aşkı temsil eder
Öyleyse aşkın rengi kırmızıdır
Utanmanın rengide kırmızıdır
Öyleyse aşk utanmaktır
ayrılık sana göre
ayrı kalmaksa eğer
ben o zaman
ayrıldım
hayal kuramamaksa
Aşkı için çöllere düşen mecnun
Ancak onu düşürenlere zulümdür çöl
Mecnun için aşktır
Sevmek başkalarına zor olsada
Seven için yaşamaktır
Yoksun artık yanımda
Hasretinle başbaşayım
Hatıralarda geziniyorum,
Ellerim titreyerek arıyor ellerini
Şu an ilk elele tutuştuğumuz yerin yakınlarındayım
Özgürlük adı altında ördüğümüz,
Duvarlarımız var
Bize sevmeyi yasaklayan
Sevilmemize engel olan
Sözüm ona özgürlüğümüz var
Kadersiz bir aşk bizimkisi
Sonbaharda açmaya çalışan,
Yazı göremeden,kışla tanışan
Geç kalmış bir gül goncası gibi
Kadersiz bir aşk bizimkisi
Bir Ferhat yok artık dağları delen
Belkide bir Şirin yok artık uğruna dağlar delinen
Belkide artık eskide kaldı, dağları delmek
Belkide anlamını yitirdi
Bir sevda diledim
Sabahların birinde
Gözlerini açtığında
Tıpkı bu sabah olduğu gibi,
Beni yanında bulamayacaksın
Sağına soluna bakacaksın
Göremeyince,bana sesleneceksin
Koskoca dünyanın,
Küçücük bir yerindeyim
Senin,kendi küçük,sıcağı kocaman kucağından
Çok uzaklardayım
Buralar çok soğuk sensiz
Üşüdümde kimseye diyemedim,anne
Sende saymayı öğrendin artık kızım
Her şey bir den başlar
Sende yaş bir dedin
Saymaya başladın
Bir önemlidir kızım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!