Davut Akduman Şiirleri - Şair Davut Akduman

Beni de al

Kalırsam

Üşür dudaklarda

Kayıyor gökyüzünden yıldızlar
Teker teker avuçlarıma
Suskun yalnızlığımdan tutup
Sana sunuyorum ya İlahi
Ya tut altın saçlarından gurub vaktini

Kar yağıyor
Dışarıda buz
Şubatta ölsem
Temmuzda defnedilmek isterim
Hergün biraz daha

Açın açın
Bab-ı Ayasofya'yı
Gül kokusuyla
Dolsun kubbemiz
Okunsun yine ezanlar
Pası silinsin ömrümüzün

İnsanlık öldü mü
Evet öldü
Gözlerimle gördüm
Bir şehir harabeye dönerken
Kınayanlar
Kına yakanlarla biraradayken

(Ergül Akduman 'a)

Kırk yıl

Halesi su üstünde

Aynı kından
Sıyrılmış
Kılıç gibiydik
Islak
Parkamıza
Sarıp zamanı

Kitabın
Hayatın
Dünyanın
Umut dağıtan bir gülümsemenin
Ortasındayız

Koştum

Dörtnala

İçimde

Bu kış
Bu tufan
Geçer bir gün
Zor dediğin her an
Işıklar söner
Perde kapanır