Davulcu Şiiri - Mehmet Aslan

Davulcu söylemiyorsun,
Ona yazdığım manilerimi,
Söyle neden iletmiyorsun,
Ona olan sevgilerimi.

Davulcu neden çalmıyorsun,
Onun penceresinin dibinde.
Yoksa bahşiş mi istiyorsun,
Veririm onu bil cebinde.

Öyle vur ki tokmağını,
Uyansın uykusundan.
Çınlatsın kulağını,
Fırlasın korkusundan.

Öyle söyle ki manimi,
Dokunsun ona derinden.
Anlasın benim halimi,
Vazgeçsin eski hayalinden

Kızdırma artık beni,
Yerine getir dediğimi.
Söyletemezsem seni,
İletemem sevdiğimi.

Alırsam tokmağı elinden,
Kırarım senin kafanı.
Duyarsam eğer dilinden,
Veririm senin paranı.

Keserim gece yolunu,
Dersin yoksa bu delimi.
Alırım elinden davulunu,
Söylerim kendim manimi.

Bakmadan sağına soluna,
Yürü benim semtime.
Vur tokmağını davuluna,
İlet manimi sevdiğime.

Anladıysan artık derdimi,
Gidersin benim semtime.
Söylersen benim manimi,
Ben gelirim kendime.